-
1 iść
глаг.• бродить• действовать• ездить• ехать• перейти• переходить• поводить• поехать• проходить• следить• следовать• слушать• ступать• съездить• ходить• шествовать* * *idę, idzie, idą, idź, szedł, szła, szli несов. 1. идти;\iść na piechotę идти пешком; \iść gęsiego идти друг за другом (гуськом); \iść tłumem валить толпой; идти гурьбой; \iść wprost do celu идти прямо к цели; \iść do łóżka ложиться спать; \iść na odsiecz, w sukurs идти на помощь; \iść dalej а) идти дальше;
б) продолжаться;2. идти, поступать (куда-л.);\iść
do szkoły поступать (идти) в школу; \iść na uniwersytet поступать в университет;3. о kogo-co безл. касаться кого-чего; о со idzie? в чём дело?; о чём разговор (речь)?;idzie o życie речь идёт о жизни; 4. удаваться, идти; wszystko idzie jak z płatka всё идёт как по маслу;● \iść do sądu обращаться в суд; \iść w zawody соревноваться, состязаться; \iść na emeryturę идти на пенсию; \iść na marne пропадать даром;
\iść w parze z czymś сочетаться с чём-л., сопровождаться чём-л.;towar idzie jak woda товар мгновенно раскупается; \iść za czyimś przykładem следовать чьему-л. примеру* * *idę, idzie, idą, idź, szedł, szła, szli несов.1) идти́iść na piechotę — идти́ пешко́м
iść gęsiego — идти́ друг за дру́гом (гусько́м)
iść tłumem — вали́ть толпо́й; идти́ гурьбо́й
iść wprost do celu — идти́ пря́мо к це́ли
iść do łóżka — ложи́ться спать
iść na odsiecz, w sukurs — идти́ на по́мощь
iść dalej — 1) идти́ да́льше; 2) продолжа́ться
2) идти́, поступа́ть (куда-л.)iść do szkoły — поступа́ть (идти́) в шко́лу
iść na uniwersytet — поступа́ть в университе́т
3) o kogo-co безл. каса́ться кого-чегоo co idzie? — в чём де́ло?; о чём разгово́р ( речь)?
idzie o życie — речь идёт о жи́зни
4) удава́ться, идти́wszystko idzie jak z płatka — всё идёт как по ма́слу
•- iść w zawody
- iść na emeryturę
- iść na marne
- iść w parze z czymś
- towar idzie jak woda
- iść za czyimś przykładem
См. также в других словарях:
iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… … Słownik języka polskiego
tłum — m IV, D. u, Ms. tłummie; lm M. y 1. «bardzo duża liczba ludzi zgromadzonych w jakimś miejscu, rzesza, ciżba; zwykle w lm: wielka liczba, mnóstwo» Zbity tłum. Nieprzebrane tłumy. Tłum, tłumy wczasowiczów, przechodniów. Przepychać się przez tłum.… … Słownik języka polskiego
